In tijden zonder aanraking, op momenten van aarzelend leven, hebben we meer dan ooit nood aan geraakt worden. Woorden zijn daartoe in staat. Poëzie heeft de kracht om te ontroeren en te verbinden. We zorgen er samen voor dat hoop en positiviteit zich sneller verspreiden dan het coronavirus.
Voor het project Vraagstraat maakte Louis Vanoo deze raptekst, pure poëzie volgens ons.
Eenzaamheid
Soms ben ik alleen, maar niet eenzaam
Soms ben ik me meer en toch eenzaam
Eenzaamheid valt niet echt te vatten
Het is een gevoel dat niemand echt kan snappen
Ik kan het alsan blijven draaien, alsan blijven keren
Er zal me wel alsan iets of iemand ontberen
Want het leven zal nooit echt perfect zen
Maar het is moeilijk om me daarbij neer te leggen
Eenzaamheid is voor niemand echt plezant
Ik kan wel efkes alleen zijn, maar ik heb het niet altijd in de hand
Gelijk ET toen dat die op aarde was beland
Eenzaamheid komt zelden met iets concreets in verband
Waaraan ligt dat dan? Aan welke factoren?
Ik zie het nooit aankomen, merk het nooit echt van tevoren
Soms denk ik dat ge wel luistert, maar me niet echt kan horen
Dat mijn boodschap ergens blijft hangen, wankel aan een paar koorden
Ik kan me ook verliezen in voor iedereen goed te willen doen
Ik wil er alsan voor iedereen zijn, zeg hoe is’t nog met joen?
Hoe dat met mij is, dat zien we wel later.
Maar een sneeuwman die te lang wacht, die wordt water
Eenzaamheid is voor niemand echt plezant
Ik kan wel efkes alleen zijn, maar ik heb het niet altijd in de hand
Gelijk ET toen dat die op aarde was beland
Eenzaamheid komt zelden met iets concreets in verband
Dus ik verhef mijn stem, laat van mij horen
Erken dat ik er ben, voel me beter dan tevoren
Zelfs professionele hulp vragen is geen schande
Tis beter van te klagen, dan in een depressie belanden
Ik kent ook wel het motto liever een goede buur dan een verre vriend
Dus ik neem wat minder den otto, mijn buurman is me ook wel goed gezind
Ik lag der efkes mee in ruzie, maar dat is alweer voorbij
Want ook satelliet Suzy, ligt net te ver voor mij
Eenzaamheid is voor niemand echt plezant
Ik kan wel efkes alleen zijn, maar ik heb het niet altijd in de hand
Gelijk ET toen dat die op aarde was beland
Eenzaamheid komt zelden met iets concreets in verband
Het pad is niet voor iedereen bezaaid met zoveel kansen
Weet dat het altijd overwaait, dus ik begin alvast te dansen
Een achteruit, twee naar voren, zo gaat het ook
Sta ook eens stil, ik kan het al horen, ellende dat zich verdook
Dus pak het aan, in plaats van het te laten liggen, ga er niet voor aan de kant
Weet dat het zich anders niet zal doen verstillen, uiteindelijk wordt het dan een ramp
Onthoud dat ge eenzaamheid niet alleen bestrijd
Het is enkel door te vertrouwen op een ander, dat het volledig verdwijnt
Eenzaamheid is voor niemand echt plezant
Ik kan wel efkes alleen zijn, maar ik heb het niet altijd in de hand
Gelijk ET toen dat die op aarde was beland
Eenzaamheid komt zelden met iets concreets in verband
Door: Louis Vanoo
Doe ook mee aan Samendichter
Download het sjabloon van je voorkeur op de website van Uit in Zuid-West, maak een print op het gewenste formaat, vul je gedicht in en hang het op je raam! Je kan ook binnenspringen in je lokale bibliotheek en daar een sjabloon verkrijgen. Deel je gedicht op Instagram of Facebook met de hashtag #samendichter en maak kans op een leuke prijs!
Deze actie wordt ondersteund door alle bibliotheken in de regio en loopt i.s.m. zuidwest in het kader van Gedichtendag en de poëzieweek 2021 van 28 januari tot en met 3 februari.